Το βιβλίο αυτό αποτελεί την αναθεωρημένη έκδοση της διατριβής υφηγεσίας του γνωστού Γερμανού φιλοσόφου και κοινωνικού επιστήμονα. Έχει χαρακτηριστεί διεθνώς ως μια ιδιαίτερα κρίσιμη συμβολή στη συζήτηση για το κοινωνικό κράτος και την ιστορία του, καθώς θέτει στο επίκεντρο το αίτημα ενός δημόσιου χώρου που λειτουργεί πολιτικά. Παρουσιάζοντας συστηματικά και αναλύοντας κριτικά την συγκρότηση και αλλαγή της αστικής δημοσιότητας, ο Χάμπερμας μας προσφέρει ένα βιβλίο θεωρητικά πολύτιμο αλλά και συναρπαστικό στην ανάγνωσή του.

Ο Λακλάου είναι ιδιαίτερα γνωστός στην Ελλάδα για τις αναλύσεις του φαινομένου του λαικισμού που ανέπτυξε κατά τη δεκαετία του 1970. Δεν είναι όμως εξίσου γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί στη διερεύνηση της σημασίας νέων θεωρητικών εργαλείων –όπως η αποδόμηση του Ντερριντά ο μεταστρουκτουραλισμός και η ψυχανάλυση κατά Φρόυντ και Λακάν– για την πολιτική φιλοσοφία και την πολιτική ανάλυση. Η πορεία του αυτή τον έχει αναδείξει σε έναν από τους σημαντικότερους ανανεωτές της κοινωνικοπολιτικής θεωρίας. Το πρόσφατο έργο του τοποθετείται, κατά γενική ομολογία, στην αιχμή της σύγχρονης έρευνας στους τομείς αυτούς. Πρόκειται για βιβλίο σπονδυλωτό που απευθύνεται τόσο στον «μυημένο» όσο και στον «αμύητο» αναγνώστη. Συνδυάζει το χαρακτήρα μιας εισαγωγής με αυτόν ενός μανιφέστου πάνω στην θεωρητική και πολιτική «επανάσταση» της εποχής μας.

Το βιβλίο περιλαμβάνει παλαιότερα και νεότερα κείμενα κλασικών και σύγχρονων κοινωνιολόγων που εκπροσωπούν τις κυριότερες τάσεις της κοινωνιολογίας του ελεύθερου χρόνου. Τα κείμενα αυτά, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συμβάλλουν στην ευρύτερη συζήτηση για τα επίκαιρα θέματα της εργασίας και του ελεύθερου χρόνου, της ανεργίας και της μείωσης των ωρών εργασίας, της πολιτισμικής ανάπτυξης καθώς και του ελεύθερου χρόνου των γυναικών, του ατομικισμού, της κατανάλωσης και της διασκέδασης. Η εκτενής εισαγωγή της επιμελήτριας βοηθάει τον αναγνώστη να κατανοήσει την ιστορική διάσταση του ελεύθερου χρόνου και την ιδιαίτερη σημασία του για τις σύγχρονες κοινωνίες. Προτείνεται επίσης μια πλούσια βιβλιογραφία καθώς και πλήθος διευκρινιστικών σημειώσεων και αναφορών

Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται για πρώτη φορά κείμενα που καλύπτουν όλο το εύρος της επιστημολογικής και μεθοδολογικής συζήτησης στις κοινωνικές επιστήμες. Παρουσιάζονται όλες οι σημαντικές θεωρίες του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, οι διαμάχες περί αξιών, περί θετικισμού και περί ορθολογισμού που σημάδεψαν την πορεία των κοινωνικών επιστημών και οι σύγχρονες κατευθύνσεις του μεταδομισμού, του ιστορισμού, της ερμηνευτικής, μέχρι τη δεκαετία του '80. Οι συγγραφείς, παλαιότεροι και σύγχρονοι «κλασικοί» προέρχονται τόσο από την κοινωνιολογία και την πολιτική επιστήμη όσο και από τα οικονομικά, την ψυχολογία την ιστορία και τη φιλοσοφία. Τα περισσότερα από τα κείμενα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα Ελληνικά, προσφέροντας στην επιστημονική κοινότητα, φοιτητές, ειδικούς αλλά και ενημερωμένο κοινό, μια μοναδική πηγή υλικών. Οι επιμελητές συνεισφέρουν μια κατατοπιστική συνοπτική εισαγωγή στην επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών καθώς και έναν κριτικό σχολιασμό της συνολικής ιστορικής πορείας και των επίκαιρων ζητημάτων.

Στη μικρή αυτή μονογραφία, που ο συγγραφέας της πραγματεύεται το ζήτημα της μάθησης από τη σκοπιά των κοινωνικών επιστημών, παρουσιάζεται το «περίγραμμα» μιας θεωρίας για τη μάθηση στηριγμένης τόσο σε κλασικές μαρξιστικές τοποθετήσεις γύρω από το ζήτημα της ανθρώπινης δραστηριότητας όσο και σε πιο σύγχρονες απόψεις των Γκράμσι, Βίτκενσταϊν και Αλτουσέρ σε ζητήματα απόκτησης των γνώσεων. Ο συγγραφέας στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζει την άποψή του για τη μάθηση ως μια διαδικασία κατά την οποία η πρακτικοδιανοητική δραστηριότητα του υποκειμένου παράγει γνώσεις βασισμένες στις προυπάρχουσες ήδη γνώσεις του, ενώ στο δεύτερο μέρος συζητά αυτή του την άποψη μέσα στο πραγματικό σχολικό πλαίσιο και κυρίως από τη σκοπιά των προβλημάτων που τίθενται από τις σχέσεις ανάμεσα στο επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα και στο λεγόμενο «παραπρόγραμμα». Το βιβλίο απευθύνεται σε αναγνώστες που ενδιαφέρονται για θέματα παιδαγωγικής θεωρίας. Ο Κώστας Βρατσάλης είναι καθηγητής Θεωρίων μάθησης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Το έργο αυτό αποτελεί τη σημαντικότερη στιγμή της Κριτικής Θεωρίας, κατά κάποιο τρόπο το μανιφέστο της Σχολής της Φραγκφούρτης. Το κείμενο που απέδωσε στη νεωτερικότητα την ταυτότητά της, που σφράγισε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, καταγράφοντας συστηματικά τα συμπτώματα πουεκδηλώθηκαν σε αυτή την περίοδο και επιτρέπουν τη διάγνωση της ασθένειας του σύγχρονου κόσμου, άσκησε μεγάλη και άμεση επιρροή στην πνευματική και την ιδεολογική ζωή της Ευρώπης στο δεύτερο μισό. Το έργο των Χορκχάιμερ και Αντόρνο αποτελεί, πέρα από κάθε αμφισβήτηση και κριτική, έναν «γνώμονα» στη φιλοσοφική σκέψη του 20ού αιώνα. Σήμερα το έργο, που έχει μεταφραστεί σε όλες σχεδόν τις γλώσσες, αποτελεί βασική αναφορά όχι μόνο της σύγχρονης φιλοσοφικής και κοινωνικής σκέψης, αλλά και των θεωριών της επικοινωνίας και των μέσων.

Ο τόμος αφιερωμένος στη μελέτη της παρουσίας και των πολλαπλών χρήσεων της ιδέας της κατασκευής, περιλαμβάνει 34 πρωτότυπα άρθρα και σημειώματα ελλήνων και ξένων μελετητών από διάφορες περιοχές της τέχνης, της επιστήμης και της φιλοσοφίας, καθώς και κείμενα του Φρόυντ και του Χέγκελ που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. Στην πρώτη ενότητα του τόμου μεταφράζονται κείμενα από την ευρωπαϊκή πολιτιστική παράδοση του 2ού αιώνα, τα οποία έχουν συμβάλει στη διερεύνηση του περιεχομένου της ιδέας της κατασκευής. Στη δεύτερη ενότητα του τόμου γίνεται μια προσπάθεια γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στις επιστημονικές, τις καλλιτεχνικές και τις φιλοσοφικές πρακτικές. Μέσα από συγκεκριμένες αναλύσεις χρήσεων της έννοιας της κατασκευής, επιδιώκεται η σύγκλιση των επιμέρους προβληματικών με τη βοήθεια της ακόλουθης διαίρεσης: α) φύση, νοητικές παραστάσεις και ασυνείδητο, β) κοινωνία, ιστορία και παιδεία, γ) τα τεχνήματα του λόγου, οι τεχνικές και οι τέχνες. Τέλος, στην τρίτη ενότητα του τόμου σχολιάζεται έμμεσα η επίκαιρη, παιδαγωγική και ποιητική διάσταση της έννοιας της κατασκευής

Η πολυσυζητημένη και μεταφρασμένη σε πολλές γλώσσες μελέτη του Ντελέζ αποτελεί μια γοητευτική διαδρομή στη ζωή του Σπινόζα, αναλύει τους λόγους για τους οποίους κατηγορήθηκε για υλισμό, ανηθικισμό και αθεϊσμό, εξετάζει τις έννοιες του Καλού και του Κακού μέσω της αλληλογραφίας του, και παρουσιάζει μια επισκόπηση της εξέλιξής του, και την εμβέλεια της σκέψης του στη σημερινή εποχή. Κυρίως, όμως αναπτύσει σε μια συμπυκνωμένη και αυστηρά δομημένη ανάλυση τις βασικές έννοιες της Ηθικής μίας προς μία: την ουσία, την υπόσταση, οι παθήσεις και τα παθήματα, τις κοινές έννοιες, τον τρόπο, το πνεύμα και το σώμα, την αιωνιότητα, την αναγκαιότητα, τη δύναμη, τη νόηση, τη φύση. Η μελέτη του Ντελέζ είναι πολύτιμη όχι μόνο για το εύρος και το βάθος των αναπτύξεών της, όχι μόνο για τη συμβολή της στην κατανόηση του σπινοζικού έργου, αλλά και για έναν ακόμη λόγο ιδιαίτερα σημαντικό: ο Ντελέζ δείχνει πόσο επίκαιρη είναι πάντα η σκέψη του Σπινόζα, πώς «συγγραφείς, ποιητές, μουσικοί, κινηματογραφιστές, ζωγράφοι επίσης, ακόμη και περιστασιακοί αναγνώστες, μπορεί αίφνης να διαπιστώσουν πως είναι σπινοζιστές, περισσότερο από τους κατ’ επάγγελμα φιλοσόφους».

Ο τόμος περιλαμβάνει για πρώτη φορά συγκεντρωμένο όλο το θεωρητικό μέρος της περίφημης έρευνας για την αυθεντία και τον αυταρχισμό που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών της Φραγκφούρτης στις κρίσιμες στιγμές της εξάπλωσης του ναζισμού στην Ευρώπη. Στο πρώτο από τα τρία κείμενα που περιλαμβάνονται στον τόμο, γραμμένο από τον Χορκχάιμερ, εξετάζεται από τη σκοπιά της κοινωνικής φιλοσοφίας το εξαιρετικά επίκαιρο τότε, αλλά πάντα καίριο ερώτημα: τι κάνει τους ανθρώπους μιας εποχής να αποδέχονται εξαρτήσεις που με αντικειμενικά κριτήρια θα αποδεικνύονταν ανορθολογικές; Στο κείμενο που ακολουθεί, ο Φρομμ παρουσιάζει μια κριτική προσέγγιση της φροϋδικής θεωρίας, που του επιτρέπει να εξετάσει το φαινόμενο της αποδεκτής εξάρτησης, της «αυθεντίας», ως ταυτοχρόνως κοινωνικό και ψυχολογικό. Το κείμενο του Φρομμ, ένα από τα «ιδρυτικά κείμενα» της Κοινωνικής Ψυχολογίας θεωρείται εδώ και δεκαετίες κλασικό. Ο τρίτος από τους συγγραφείς, ο Μαρκούζε, προσπαθεί στο κείμενό του να καταδείξει την εσωτερική συνέχεια στη σύλληψη της αυθεντίας εκ μέρους της αστικής σκέψης, από τις απαρχές της μέχρι τη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική θεωρία. Το ενδιαφέρον του βρίσκεται κυρίως στο να αναδείξει τις αντιφάσεις που συνδέονται με την ίδια την οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων.

Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα στην αγγλική και γαλλική γλώσσα που αναφέρονται στο επίκαιρο ζήτημα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στην Ευρώπη. Προϊόντα του διεθνούς εργαστηρίου για την εκπαίδευση εκαπιδευτικών στην διαπολιτισμική αγωγή που έγινε το 1995, τα κείμενα αυτά διερευνούν την σχέση πολιτισμού και ανθρώπινων δικαιωμάτων, την ευρωπαϊκή πολιτική, τις παιδαγωγικές και διδακτικές μεθόδους, τη συγκρότηση ταυτοτήτων, τη διγλωσσία, την γλωσσική πολιτική, τα διαπολιτισμικά σχολεία, τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό και τις διακρίσεις στα αναλυτικά προγράμματα, τις αντιστάσεις των εκπαιδευτικών και τις συνθήκες στη σχολική τάξη. Η παρουσίαση της ευρωπαϊκής εμπειρίας στη διαπολιτισμική εκπαίδευση περιλαμβάνει παραδείγματα από την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, την Ιταλία και τη Βρετανία, ενώ καλύπτει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.