Καρλ Μαρξ
< πίσω στους Συγγραφείς

Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται για πρώτη φορά κείμενα που καλύπτουν όλο το εύρος της επιστημολογικής και μεθοδολογικής συζήτησης στις κοινωνικές επιστήμες. Παρουσιάζονται όλες οι σημαντικές θεωρίες του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, οι διαμάχες περί αξιών, περί θετικισμού και περί ορθολογισμού που σημάδεψαν την πορεία των κοινωνικών επιστημών και οι σύγχρονες κατευθύνσεις του μεταδομισμού, του ιστορισμού, της ερμηνευτικής, μέχρι τη δεκαετία του '80. Οι συγγραφείς, παλαιότεροι και σύγχρονοι «κλασικοί» προέρχονται τόσο από την κοινωνιολογία και την πολιτική επιστήμη όσο και από τα οικονομικά, την ψυχολογία την ιστορία και τη φιλοσοφία. Τα περισσότερα από τα κείμενα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα Ελληνικά, προσφέροντας στην επιστημονική κοινότητα, φοιτητές, ειδικούς αλλά και ενημερωμένο κοινό, μια μοναδική πηγή υλικών. Οι επιμελητές συνεισφέρουν μια κατατοπιστική συνοπτική εισαγωγή στην επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών καθώς και έναν κριτικό σχολιασμό της συνολικής ιστορικής πορείας και των επίκαιρων ζητημάτων.

Ο πολυσέλιδος αυτός τόμος επιχειρεί να προσφέρει στον Έλληνα αναγνώστη μια όσο το δυνατόν πληρέστερη εποπτεία του πεδίου στο οποίο αρθρώνονται οι σχέσεις Φύσης, Κοινωνίας και Πολιτικής και έτσι καλύπτει ένα σημαντικό κενό της σύγχρονης ελληνικής βιβλιογραφίας. Τα κείμενα από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη συζήτηση, αναφέρονται στις φιλοσοφικές παραδόσεις που έχουν επηρεάσει την αντίληψή μας για τη σχέση φύσης και κοινωνίας, στην ιστορία και τα ρεύματα της «πράσινης πολιτικής σκέχης» και στις κονστρουκτιβιστικές και κριτικές προσεγγίσεις της οικολογίας.

Με τον παρόντα τόμο εισάγεται στο ελληνικό φιλοσοφικό περιβάλλον η σχεδόν άγνωστη ως τώρα ερευνητική προβληματική της διατομικότητας. Έχει διαπιστωθεί ότι απλά φιλοσοφικά μοντέλα, όπως αυτό του φιλελεύθερου μεμονωμένου ατόμου ή εκείνο της συναθροιστικής κοινότητας, δεν μπορούν να απαντήσουν στα παραδοσιακά ερωτήματα «τι είναι η κοινωνική σχέση, η ατομικότητα, το υποκείμενο». Έναντι αυτών αναδύονται σήμερα θεωρίες της διατομικότητας, που αποτελούν προτάσεις συνθετότερης εννοιολόγησης του «ατομικού» και του «συλλογικού» ως σχέσης εν είδει δικτύου. Στα κείμενα του τόμου παρουσιάζεται η διάσταση του σχεσιακού χαρακτήρα της ανθρώπινης πραγματικότητας, όπως αυτή έγινε κατά καιρούς αντικείμενο της σκέψης στοχαστών στην προσπάθεια απάντησης του ερωτήματος «τι είναι ο άνθρωπος» (οντολογία της σχέσης).