Στο βιβλίο παρουσιάζονται σύγχρονοι προβληματισμοί για τη διδασκαλία της ιστορίας στην εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, με ιδιαίτερη έμφαση στο δημοτικό σχολείο. Αναλύονται οι μεταβολές στους στόχους που θέτουν στο μάθημα οι κρατικές πολιτικές στην Ελλάδα, όπως προκύπτουν από τη διαχρονική εξέταση των αναλυτικών προγραμμάτων, και θίγεται το ζήτημα του «εθνοκεντρισμού» της σχολικής ιστορίας. Διερευνώνται οι αφετηρίες και οι συνέπειες της ταύτισης του μαθήματος με την καλλιέργεια της «φιλοπατρίας», ενώ συγχρόνως παρακολουθούνται οι νεότεροι προβληματισμοί για τη σημασία των εγχειριδίων καθώς και τις σύγχρονες κριτικές για την ελληνική εκδοχή τους. Παρουσιάζεται η σύγχρονη συζήτηση, τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για τις κατευθύνσεις της σχολικής ιστορίας. Η Έφη Αβδελά είναι καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Το έργο του Ορφ αποτελεί τη βασική αναφορά των μουσικοκινητικών και μουσικοπαιδαγωγικών δραστηριοτήτων. Η συνοπτική εργασία του Ν. Τσαφταρίδη ασχολείται με τον τρόπο λειτουργίας και χρήσης του παιδαγωγικού έργου του Ορφ. Εξετάζει την λεγόμενη «στοιχειοδομική» μουσική και τις προσαρμογές που έγιναν στην δουλειά του Ορφ ώστε να χρησιμοποιηθούν ως παιδαγωιγκό υλικό σε χώρες διαφορετικές από την προέλευση του μεγάλου μουσικού. Στο βιβλίο αναλύονται συγκριτικά τραγούδια που χρησιμοποιήθηκαν στην γερμανική, αγγλική και ελληνική έκδοση του εκπαιδευτικού έργου του Ορφ, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα αναφορικά με τις αρχές εφαρμογής της διδασκαλίας που συνδυάζει τη μουσική με την κίνηση και το λόγο. Το βιβλίο κλείνει με ένα εξαιρετικά χρήσιμο γλωσσάρι μουσικών όρων. Ο Νικόλας Τσαφταρίδης διδάσκει Μουσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στη μικρή αυτή μονογραφία, που ο συγγραφέας της πραγματεύεται το ζήτημα της μάθησης από τη σκοπιά των κοινωνικών επιστημών, παρουσιάζεται το «περίγραμμα» μιας θεωρίας για τη μάθηση στηριγμένης τόσο σε κλασικές μαρξιστικές τοποθετήσεις γύρω από το ζήτημα της ανθρώπινης δραστηριότητας όσο και σε πιο σύγχρονες απόψεις των Γκράμσι, Βίτκενσταϊν και Αλτουσέρ σε ζητήματα απόκτησης των γνώσεων. Ο συγγραφέας στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζει την άποψή του για τη μάθηση ως μια διαδικασία κατά την οποία η πρακτικοδιανοητική δραστηριότητα του υποκειμένου παράγει γνώσεις βασισμένες στις προυπάρχουσες ήδη γνώσεις του, ενώ στο δεύτερο μέρος συζητά αυτή του την άποψη μέσα στο πραγματικό σχολικό πλαίσιο και κυρίως από τη σκοπιά των προβλημάτων που τίθενται από τις σχέσεις ανάμεσα στο επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα και στο λεγόμενο «παραπρόγραμμα». Το βιβλίο απευθύνεται σε αναγνώστες που ενδιαφέρονται για θέματα παιδαγωγικής θεωρίας. Ο Κώστας Βρατσάλης είναι καθηγητής Θεωρίων μάθησης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα στην αγγλική και γαλλική γλώσσα που αναφέρονται στο επίκαιρο ζήτημα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στην Ευρώπη. Προϊόντα του διεθνούς εργαστηρίου για την εκπαίδευση εκαπιδευτικών στην διαπολιτισμική αγωγή που έγινε το 1995, τα κείμενα αυτά διερευνούν την σχέση πολιτισμού και ανθρώπινων δικαιωμάτων, την ευρωπαϊκή πολιτική, τις παιδαγωγικές και διδακτικές μεθόδους, τη συγκρότηση ταυτοτήτων, τη διγλωσσία, την γλωσσική πολιτική, τα διαπολιτισμικά σχολεία, τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό και τις διακρίσεις στα αναλυτικά προγράμματα, τις αντιστάσεις των εκπαιδευτικών και τις συνθήκες στη σχολική τάξη. Η παρουσίαση της ευρωπαϊκής εμπειρίας στη διαπολιτισμική εκπαίδευση περιλαμβάνει παραδείγματα από την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, την Ιταλία και τη Βρετανία, ενώ καλύπτει όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.