Δαμιανός Αγραβαράς
< πίσω στους Συγγραφείς

«Ή Λαλά, η Λαλά!«Έτσι με φωνάζουν.Λαλά γράψε με κι εσύ, με αυτό έγινα φίρμα» Ο Ευάγγελος Χατζηδημητρίου δεν αναγνώρισε ποτέ το όνομα της ταυτότητας του. Γεννημένος στα τέλη της δεκαετίας του '40, έζησε ως ανοιχτά γκέι άνδρας σε μια Ελλάδα που δεν ήταν έτοιμη να τον αποδεχτεί. Πολύ γρήγορα βρέθηκε στο περιθώριο της οικογένειας, του σχολείου, της γειτονιάς. Η αφήγηση του διατρέχει τις δεκαετίες του 60, του 70, και του 80, μέχρι τον θάνατό του από AIDS στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, σκιαγραφώντας μια ζωή γεμάτη προκλήσεις, σχέσεις, συγκρούσεις και ανατροπές. Μέσα από την απομαγνητοφώνηση των κασετών με την τελευταία συνέντευξη που παραχώρησε σε έναν δημοσιογράφο ξετυλίγονται οι παράδρομοι της νυχτερινής Συγγρού, τα τσοντοσινεμά της Ομόνοιας, οι κρυφές γωνιές του Ζαππείου, οι θρυλικές αμμουδιές της Μυκόνου. Στις ιστορίες του παρελαύνουν σταρ της επιθεώρησης, ξεχασμένοι ηθοποιοί και χορευτές των μπουλουκιών, αρχισυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, η Τζέιν Φόντα και η Μάρμω Πανθέου, κρυφοί και φανεροί εραστές και ανώνυμοι περαστικοί με το χέρι βαθιά στη δεξια τσέπη του παντελονιού. Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, ξετυλίγει έναν κόσμο στον οποίο η επιθυμία συγκρούεται με τις κοινωνικές επιταγές, και συνθέτει το ψηφιδωτό μιας εποχής κατά την οποία η σεξουαλική ελευθερία υπήρχε, αλλά συχνά ήταν στο περιθώριο. Μέχρι την τελική μάχη με το AIDS, η Λαλά δεν υπήρξε ποτέ απλώς θεατής - ήταν πάντα πρωταγωνιστής. Μια σπαραχτική και χειμαρρώδης εξομολόγηση για την επιβίωση, τον έρωτα και την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη να είσαι ο εαυτός σου. Ένα ταξίδι σε μια εποχή που αλλάζει, αλλά όχι πάντα προς όφελος όσων τολμούν να ζήσουν με τους δικούς τους όρους.