Αννεμαρί Σβάρτσενμπαχ
< πίσω στους Συγγραφείς

Αννεμαρί Σβάρτσενμπαχ φωτογραφία Η Αννεμαρί Σβάρτσενμπαχ (Annemarie Minna Renée Schwarzenbach) ήταν Ελβετίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος και φωτογράφος. Η αμφιφυλόφιλη μητέρα της τη μεγάλωσε κατά τρόπον ώστε να αγνοήσει τις παραδοσιακές νόρμες φύλου και να υιοθετήσει ένα αντρικό στιλ. Η ανδρόγυνη εικόνα της ταίριαζε στην μποέμ κοινωνία του Βερολίνου της εποχής και στη νυχτερινή ζωή της πόλης, στην οποία ενεπλάκη με ενθουσιασμό. Ενάντια στη φιλοναζιστική στάση της αριστοκρατικής οικογένειάς της, η Αννεμαρί αφιερώθηκε στον αντιφασιστικό ακτιβισμό. Χρηματοδότησε την έκδοση αντιφασιστών συγγραφέων και πήρε την κάμερά της για να καταγράψει την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Η στάση αυτή την οδήγησε στην εξορία. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωής της στο εξωτερικό ως φωτορεπόρτερ, συνήψε πολλές λεσβιακές σχέσεις και βίωσε έναν αυξανόμενο εθισμό στη μορφίνη. Στην Αμερική, η νεαρή Κάρσον ΜακΚάλερς, ερωτευμένη με την Αννεμαρί, της αφιέρωσε το Ανταύγειες σε χρυσά μάτια. Η ζωή της Αννεμαρί καθορίστηκε από αδιαπραγμάτευτες πολιτικές πεποιθήσεις, μια σκληρή μάχη με την κατάθλιψη και τον εθισμό στα ναρκωτικά και μια φαινομενικά απεριόριστη περιπλάνηση. Πέθανε νέα, σε ηλικία μόλις 34 ετών, έπειτα από ένα δυστύχημα με το ποδήλατό της. Ίσως ακόμα πικραμένη για τον ακτιβισμό της κόρης της, η δεσποτική μητέρα της Αννεμαρί έκαψε τις καταχωρίσεις στο προσωπικό ημερολόγιο της νεκρής καθώς και τις επιστολές της. Ευτυχώς, τα εναπομείναντα κατάλοιπά της και οι φωτογραφίες της διασώθηκαν από μια φίλη της, και πλέον φυλάσσονται στα «Ελβετικά Λογοτεχνικά Αρχεία» στη Βέρνη.

Η ευτυχισμένη κοιλάδα

Ο ήρωας της Αννεμαρί Σβάρτσενμπαχ συναντά, τελικά τον άγγελό του στη μακρινή Περσία, στη σκιά του γιγάντιου όρους Νταμαβάντ, στις εσχατιές του κόσμου. Εδώ, μακριά από μια Ευρώπη που ετοιμάζεται να αναφλεγεί, επιλέγει τη φυγή στο άγνωστο. Στο κατηγορητήριο της οικογένειας, της τάξης, της πατρίδας του απαντάει εναγώνια, περιφρονώντας το παράδειγμα του Άσωτου Υιού. Υπό την επιρροή ξένων τόπων και απαγορευμένων ουσιών, πολεμάει με τους δαίμονές του και διαμαρτύρεται για την αγάπη που είναι ανέφικτη, για τη μοναξιά που είναι αναπόδραστη. Πρόκειται για μια κραυγή βαθιά ανθρώπινη και επώδυνα επίκαιρη.«Αν κάποια μέρα σε βρούνε σε κανένα χαντάκι, δίπλα σε κάποιον ξένο χωματόδρομο, δεν θα έχουμε ούτε τα κουράγια να πενθήσουμε για σένα. Θα ανασηκώσουμε μόνο τους ώμους. Πήγαινες γυρεύοντας!» Αλλά που πήγαινα γυρεύοντας; Για ποιον τρόπο θανάτου με είχατε προορίσει; Επειδή για σας ακόμα και ο θάνατος έχει ιεραρχικές διαβαθμίσεις,παρηγοριές και ιερά μυστήρια. Έχει ληφθεί μέριμνα μέχρι και για την τελευταία ανάσα, μέχρι και για το τελευταίο Ευχέλαιο, για να μη νιώσει ο άνθρωπος προδομένος.Για να γλιτώσει, να μη συναντήσει τον άγγελό του. Γιατί αυτές οι συναντήσεις γίνονται εκτός πεπατημένης...
πρωτότυπος τίτλος: Das gluckliche Tal
μετάφραση: Γιάννης Κοιλής
έτος: 2024
ISBN: 978-960-589-235-7
σελίδες: 170
διαστάσεις: 20x11εκ.
τιμή: 16.00€