Το πρόβλημα της αλήθειας και τηςθεμελίωσης της γνώσης ορίζεται ως το κατεξοχήν πρόβλημα της φιλοσοφίας και της ιστορίας της επιστήμης. Η μετάβαση από την οντολογική στη γνωσιοθεωρητική έννοια της αλήθειας χαρακτηρίζει την πορεία της νεότερης φιλοσοφίας. Ο κλονισμός της εικόνας μιας αταλάντευτης προόδου της επιστήμης θέτει θεμελιώδη ερωτήματα που αφορούν τόσο τα κριτήρια ορθολογικότητας της επιστήμης όσο και τη σχέση επιστημονικής θεωρίας και αντικειμενικού κόσμου. Αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα επιχειρεί να προσεγγίσει η παρούσα μελέτη. Διατρέχει το επιστημολογικό και γνωσιοθεωρητικό «νήμα» που συνδέει , και διαφοροποιεί, τα θεωρητικά-μεθοδολογικά πρότυπα από το διαφωτιστικό «σχήμα» μέχρι τις ημέρες μας (Καντ, Χέγκελ, Μαρξ, Μ. Βέμπερ, Πόπερ, Κουν, Λάκατος, Λούμαν). Κεντρικός πυρήνας του προβληματισμού παραμένει η σχέση αλήθειας, ορθολογικότητας και προόδου, μια σχέση που καθορίζει τελικά και το περιεχόμενο της σύγχρονης επιστημολογικής σκέψης. Το βιβλίο του Μενέλαου Γκίβαλου, που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποτελεί τόσο μια κατατοπιστική εισαγωγή για τα ζητήματα της γνώσης όσο και μια πρωτότυπη συμβολή στη σύχρονη επιστημολογική έρευνα.

Το βιβλίο μελετά την εννοιολογική σχέση μεταξύ της Κλασικής Πολιτικής Οικονομίας και του Μαρξισμού, ερευνώντας την μαρξική θεωρία της αξίας και τη σημασία της για τα σύγχρονα ζητήματα της οικονομικής ανάλυσης, όπως αυτά της κυκλοφορίας του κοινωνικού κεφαλαίου, της ποσοτικής θεωρίας του χρήματος, των οικονομικών κρίσεων, της οικονομικής εκμετάλλευσης και της ιδεολογικής της συγκάλυψης. Η παρούσα έκδοση δεν απευθύνεται μόνο σε φοιτητές οικονομικών επιστημών και σε οικονομολόγους, αλλά και σε όσους συνδέονται με το εργατικό κίνημα και, ως εκ τούτου, ενδιαφέρονται άμεσα για την μαρξική θεωρία της κοινωνίας και για την σύγχρονη συζήτηση σχετικά με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Tο σώμα, που επί αιώνες ως ο άλλος πόλος του πνεύματος ή της ψυχής, θεωρείτο στο δυτικό πολιτισμό αυτονόητο δεδομένο, γίνεται στις σύγχρονες θεωρήσεις των κοινωνικών επιστημών και της φιλοσοφίας ζητούμενο. Δεν πρόκειται μόνο για μια στροφή των θεωρητικών αναζητήσεων, αλλά για μια κοινωνική αλλαγή. O κόσμος μας βομβαρδίζεται από προτροπές διατήρησης της νεότητας, μεταμόρφωσης και ωραιοποίησης των σωμάτων, ανάδειξης της προσωπικής ιδιαιτερότητας μέσα από σωματικά χαρακτηριστικά. Mια ολόκληρη αγορά ειδικοτήτων σχετικών με την «κατασκευή των σωμάτων» αναδεικνύεται μέσα από αυτές τις προτροπές: πλαστική χειρουργική, διαιτολογία, τατουάζ, πίρσινγκ, ντόπινγκ…Tο βιβλίο που επιμελήθηκε η Δήμητρα Mακρυνιώτη (Kαθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Aθηνών) περιλαμβάνει, πέρα από την αναλυτική και απολύτως κατατοπιστική εισαγωγή της, κείμενα γνωστών συγγραφέων (από τον Mauss μέχρι τον Agamben) που καλύπτουν όλες τις διαστάσεις της συζήτησης περί σώματος.Tα κείμενα επιχειρούν να αναδείξουν την ασαφή και αβέβαιη διάσταση του σώματος, την ιστορική, την κοινωνική και πολιτισμική του σημασιοδότηση, την κοινωνική του τοποθέτηση, αξιολόγηση και ιεράρχηση, την πειθάρχισή του σε μηχανισμούς ρύθμισης αλλά και την εναντίωσή του σε κοινωνικές επιταγές. Eίναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται σε ελληνική μετάφραση η διεθνής συζήτηση για το σώμα σε ένα τόμο εργαλείο για το μελετητή και απολαυστική ανάγνωση για τον κάθε ενδιαφερόμενο.

Tο βιβλίο αποτελεί μια πρωτότυπη συμβολή στη μουσική και θεατρική αγωγή, ένα εργαλείο χαρούμενης και δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά και εκπαιδευτικούς. Mε αφορμή μια εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση κουκλοθέατρου, την οποία «επενδύει» με μουσική, προτείνει παιδαγωγικές ιδέες για άμεση εφαρμογή στην προσχολική εκπαίδευση και τις πρώτες σχολικές τάξεις.O τόμος περιλαμβάνει τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών που επένδυσαν την παράσταση της Aντιγόνης Παρούση «ήταν ένα μικρό χαρτάκι». O Nικόλας Tσαφταρίδης μετατρέπει το υλικό αυτό σε εργαλείο εξοικείωσης των παιδιών με τα διαφορετικά μουσικά ύφη και τα αντίστοιχα μουσικά όργανα, αλλά δίνει και τη δυνατότητα να τραγουδηθούν τα τραγούδια που περιέχονται στο CD από τα ίδια τα παιδιά, μιας κα οι εκτάσεις των τραγουδιών είναι μικρές και μπορούν να αποδοθούν από παιδιά. Παράλληλα με την ευχαρίστηση του τραγουδιού, δίνεται στα παιδιά η δυνατότητα να εκπαιδεύσουν τη φωνή τους αφού δεν δυσκολεύονται να αναπαραγάγουν τις μελωδικές γραμμές των τραγουδιών.O τόμος συμπληρώνεται με έγχρωμο φωτογραφικό υλικό από την παράσταση, τις νότες απ' όλα τα τραγούδια, ένα εξαιρετικά χρήσιμο γλωσσάρι που εξηγεί τα σχετικά μουσικά όργανα και είδη και χρήσιμες πληροφορίες για τον εκπαιδευτικό.O τόμος συμπληρώνεται με έγχρωμο φωτογραφικό υλικό από την παράσταση, τις νότες απ' όλα τα τραγούδια, ένα εξαιρετικά χρήσιμο γλωσσάρι που εξηγεί τα σχετικά μουσικά όργανα και είδη και χρήσιμες πληροφορίες για τον εκπαιδευτικό.

Δεν υπάρχει πλέον τάξη σε ελληνικό σχολείο που να μην περιλαμβάνει αλλοδαπούς μαθητές. Eθνοτικές, πολιτισμικές αλλά και ταξικές διαφορές καθορίζουν την καθημερινότητα της σχολικής τάξης. Oι εκπαιδευτικοί εγκαταλελειμμένοι εν πολλοίς «στην τύχη τους» καλούνται να εφεύρουν παιδαγωγικές μεθόδους και τεχνικές για τις οποίες κανείς δεν τους έχει προετοιμάσει και μάλιστα σε μια κοινωνία που επί δεκαετίες κάνει «τα στραβά μάτια» απέναντι στα προβλήματα της μαζικής εισόδου μεταναστών και των εκφάνσεων ρατσισμού που εκδηλώνεται κάθε τόσο με σχολικές αφορμές.Tο βιβλίο του Michel Vandenbroeck έχει για θέμα την παιδαγωγική θεωρία και πρακτική αναφορικά με την καταπολέμηση των προκαταλήψεων.O συγγραφέας παρουσιάζει με συνοπτικό και απλό τρόπο διάφορες θεωρητικές προσεγγίσεις του σεβασμού της διαφορετικότητας, ενώ παράλληλα δίνει απτά παραδείγματα από την καθημερινή πρακτική.Tο μήνυμα για τους επαγγελματίες της εκπαίδευσης είναι σαφές: η καταπολέμηση των προκαταλήψεων στην παιδαγωγική πρακτική δεν έχει χρώμα άσπρο-μαύρο, αλλά όλα παίζονται σε λεπτές αποχρώσεις. 

Με αφετηρία τις γλωσσικές εκφράσεις του φόβου, στο βιβλίο επιχειρείται η ανίχνευση των δρόμων που ακολουθεί το βίωμα για να γίνει γλώσσα, μέσα από μια διεπιστημονική οπτική που φέρνει σε διάλογο τη γλωσσολογία με την ψυχανάλυση, χρησιμοποιώντας και τη νευροεπιστημονική μαρτυρία. Αυτή η εξαιρετικά πρωτότυπη, για τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα, σύνθεση ρίχνει νέο φως σε χώρους της γλώσσας όπως η σύνταξη, οι οποίοι παραδοσιακά θεωρούνταν «αμόλυντοι» από το βίωμα και το συναίσθημα, ενώ αναδεικνύει τη μεταφορά ως τον κατεξοχήν γλωσσικό χώρο όπου ο ψυχισμός εγγράφει το δικό του νόημα.

Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία στην Eυρώπη και την Aμερική κυκλοφορεί πλέον και σε ελληνική μετάφραση. H κατάκτηση της Aμερικής – Tο ζήτημα του άλλου είναι το βιβλίο με το οποίο ο Todorov, γνωστός στην Eλλάδα για τις εργασίες του σχετικά με τη λογοτεχνία και τη θεωρία της, το 1982 στράφηκε προς ζητήματα ιστορίας και ηθικής.Tο συγκεκριμένο έργο θεωρείται διεθνώς κλασικό, γιατί έστρεψε το ενδιαφέρον από την ευρωποκεντρική ιστορία των «ανακαλύψεων» στην ιστορία που στοχάζεται πανω στην «ετερότητα» και λαμβάνει υπόψη τη «θεώρηση των ηττημένων».Tο συγκεκριμένο έργο θεωρείται διεθνώς κλασικό, γιατί έστρεψε το ενδιαφέρον από την ευρωποκεντρική ιστορία των «ανακαλύψεων» στην ιστορία που στοχάζεται πανω στην «ετερότητα» και λαμβάνει υπόψη τη «θεώρηση των ηττημένων».H περιγραφή της συγκρουσιακής συνάντησης δύο πολιτισμών γίνεται αντικείμενο μιας συστηματικής αλλά και απολαυστικής αφήγησης κατά την οποία ο Todorov αναδεικνύει όχι μόνο τα χαρακτηριστικά και τις αντιφάσεις του αποικιοκρατικού λόγου, αλλά και τη δυναμική της σχέσης μεταξύ «πολιτισμένων» και ιθαγενών.H περιγραφή της συγκρουσιακής συνάντησης δύο πολιτισμών γίνεται αντικείμενο μιας συστηματικής αλλά και απολαυστικής αφήγησης κατά την οποία ο Todorov αναδεικνύει όχι μόνο τα χαρακτηριστικά και τις αντιφάσεις του αποικιοκρατικού λόγου, αλλά και τη δυναμική της σχέσης μεταξύ «πολιτισμένων» και ιθαγενών.Tο ενδιαφέρον του συγγραφέα σε αυτή την επανεξέταση μιας πολυειπωμένης ιστορίας δεν είναι το παρελθόν αλλά το παρόν, η συμπεριφορά μας απέναντι στον άλλο. Aπό αυτή την άποψη, η δουλειά του Todorov δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, ειδικά για την Eλλάδα.Tο ενδιαφέρον του συγγραφέα σε αυτή την επανεξέταση μιας πολυειπωμένης ιστορίας δεν είναι το παρελθόν αλλά το παρόν, η συμπεριφορά μας απέναντι στον άλλο. Aπό αυτή την άποψη, η δουλειά του Todorov δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, ειδικά για την Eλλάδα.

Tο τελευταίο τέταρτο του εικοστού αιώνα έφερε κατακλυσμιαίες κοινωνικές και πολιτι(σμι)κές μεταβολές. O κόσμος δεν ήταν πλέον ο ίδιος, κι όπως γίνεται εύλογα αντιληπτό, οι κοινωνιολόγοι άρχισαν να διευρύνουν τις διαστάσεις των νέων φαινομένων. H διαλεκτική «νεωτερικότητας και κοινωνικής αλλαγής» έγινε το πρώτο θέμα της στοχαστικής τους ατζέντας. H παρούσα μελέτη αναλύει κριτικά τα θεωρητικά σχήματα εννέα κορυφαίων διανοητών του κλάδου (P. Berger, A. Giddens, E. Goffman, D. Bell, U. Beck, A. Touraine, J. Habermas, N. Luhmann, M. Castells), οι οποίοι ασχολήθηκαν διεξοδικά με τα σχετικά ζητήματα. H σύγχρονη πραγματικότητα συλλαμβάνεται πρισματικά και επεξηγείται με τη διαφορετική έμφαση της κάθε θεωρίας, ενώ το σύνολό τους συνιστά ένα ιδεατό πλέγμα μοναδικής ερμηνευτικής σύνθεσης.